dinsdag 16 maart 2010

Scholieren gek van ijsracen

Sinds een jaar of vijf bezoeken kinderen van de W.A. van Lieflandschool de ijsraces. Nederlands bekendste ijskampioen Johnnie Tuinstra ontvangt ze in het ijsstadion. Hij besteedt er veel tijd aan en zorgt voor uitgebreide uitleg en een rondleiding. Voor de eerste keer kregen dit jaar veel meer scholen uit de omgeving die kans. Maar de belangstelling was zo overweldigend, dat de wedstrijdorganisatie zelfs scholen heeft moeten afwijzen. Desgevraagd vertelt Linda Huging van de Lieflandschool er meer over.



Drie generaties motorgekken bij elkaar. Ach, je kan er niet vroeg genoeg mee beginnen.

“Inderdaad, het was onze afdeling VSO – met iets oudere kinderen - die dit keer niet mee kon komen. Juist zij waren er al vijf jaar lang bij. Wat waren ze teleurgesteld! Onze school is er een voor verstandelijk gehandicapte kinderen. Die missen soms veel van de wereld om hen heen. Een jaar of vijf terug hadden we een periode met warme winters. Sommigen hadden nooit sneeuw of ijs of kou gekend. Ze wisten niet wat winter was! Toen is het idee geboren om met de klas naar het ijsracen te gaan. De wedstrijdorganisatie was er meteen enthousiast over en heeft ons alle ruimte gegeven.
De kinderen waren van het begin af aan bijzonder begeesterd door het hele gebeuren. Vooral ook omdat de organisatie, de coureurs en de teams zoveel tijd maakten voor hen. Alles kregen zij uitgelegd: de motoren, de frames, de spijkerbanden, de motorkleding. Dat werd een intense belevenis voor hen. Sindsdien leven ze er enorm naar toe, elk jaar. Al dagenlang kunnen ze er bijna niet van slapen!”

Afgelopen maandag bezochten Wiebe Vochteloo en zijn zoon Maurin de Lieflandschool te Assen. De VSO-afdeling kon de schade inhalen en alle andere groepen konden nóg een keer hun hart ophalen, want zijn dat niet twee legendarische grootheden uit de geschiedenis van de Nederlandse ijsracerij?

René Stellingwerf, Fryslan Boppe

Snelle Nederlander vierde in internationale ijswedstrijden
12 maart 2010

Rene Stellingwerf voor de wedstrijd
Een lange weg naar de top was het voor René Stellingwerf. Hij is een Tzummarumer uit het rijtje, dat wordt aangevoerd door Tjitte Bootsma – nu alleen nog actief als framebouwer - en Johnnie Tuinstra, die dit jaar heeft moeten afhaken vanwege zijn gezondheid. De Fries rijdt op topniveau mee om de Roelof Thijs Bokaal. In 2009 behaalde hij in Assen de tweede plaats. We zijn benieuwd wat zijn plannen zijn. Voorafgaand aan de wedstrijden spreken we hem in de paddock.

Stellingwerf zit er ontspannen bij, in zijn tuinstoel. Hij steekt goed in zijn vel. Afgezien van de noodzakelijke, gezonde spanning die je vlak voor de start móet hebben, laat hij zich nergens door van de wijs brengen.

“Je bent niet meer de jongste in het deelnemersveld. De jonge honden bestormen het erepodium. Gaat het je dit jaar weer lukken?”
Stellingwerf maakt zich niet druk. “Ik ben hier al jaren mee bezig. Het gaat steeds beter. Je hoeft niet piepjong te zijn om een toprijder te zijn. Donderdag ging 't in de trainingen best goed, ik reed een vierde tijd. Ik kan prima meekomen, dus ik heb er alle vertrouwen in vanavond. Ach, we zien het wel straks.”



De start van de beslissende heat. Stellingwerf wint en verovert de vierde plaats overall.
Foto Inge van Hesteren


Die nuchtere houding past goed bij zijn rijstijl. Als ’s avonds de heats elkaar opvolgen, valt het op met hoeveel fanatisme de Zweedse, Finse, Duitse, Noorse, Tsjechische en Russische concurrenten hun rondes rijden. Stabiel rijdend, als een rots in de branding, mengt Stellingwerf zich in die strijd. De eerste heat wint hij; in zijn tweede heat krijgt hij bijna een high-sider, maar Stellingwerf weet zijn machine overeind te houden. Dat kost hem zijn koppositie. In de volgende heats maakt hij dat goed, keer op keer weet hij als eerste of tweede te finishen. Hij maakt optimaal gebruik van foutjes bij zijn opponenten. Berekenend stuurt hij zijn machine in het kleinste gaatje, om als eerste de laatste bocht uit te komen.

Dan komt de op drie na laatste heat van de dag. Hij moet bij de eerste twee eindigen om mee te kunnen strijden voor de bokaal. Dat lijkt goed te gaan, hij leidt het peloton. Dan drijft een oneffenheid in het ijs zijn machine naar de buitenkant van de eerste bocht. Heel even moet hij van het gas en meteen maken zijn concurrenten daar gebruik van. Stellingwerf valt terug naar de derde plek, even weet hij zich terug te vechten naar een tweede, maar zijn uitgangspositie is niet optimaal. Hij gaat als derde over de eindstreep.

Het publiek is teleurgesteld. Een Nederlander op het podium is nu definitief uit beeld. Het geeft hem toch een welgemeend applaus voor zijn rijkunst. Een kwartier later gaat het in de op één na laatste heat om de vierde tot en met achtste plaats van de dag. Stellingwerf revancheert zichzelf door die met overmacht te winnen. Het vierduizendkoppige publiek is onder de indruk en geeft hem een staande ovatie.

Na afloop staat er één ijscoureur in de hal van De Bonte Wever, nog in zijn raceoveral: René Stellingwerf. Temidden van het publiek zien wij een bescheiden man, die handtekeningen zet op de baseballcaps van jonge kinderen. Hij wordt op de foto gezet door trotse moeders. Kennissen en fans schudden hem de hand. Voor iedereen heeft hij een vriendelijk woord. Hij is een ware sportman, een echte Fries. Gedreven, sportief, zonder kapsones en mens onder de mensen. Nét als zijn grote voorbeelden, Tjitte Bootsma en Johnnie Tuinstra.

IJsraces Stadskanaal: Driemaal is Scheepsrecht II



Jaring Huitema, vijfde in de klasse IJsracers, op de machine van Gerrit Schukken.

donderdag 4 maart 2010

Reeën in de greiden

Vanmiddag was ik in de greiden bij Witmarsum. Hier lag een sprong reeën, iets verscholen in een greppel, te genieten van het lentezonnetje.