Vandaag liep ik beeldend kunstenaar Dirk Hakze tegen het lijf. De afgelopen weken trok hij door Friesland met zijn installatie "Studio Sequente", een mobiel atelier. Hakze schildert zijn panelen - tientallen - op de muziek van de Nocturnes van Chopin en laat zich tijdens het schilderen daardoor inspireren. Het publiek kan met een koptelefoon meeluisteren. Via een venster kan je hem aan het werk zien en met hem praten. We hadden een geanimeerd gesprek. Om gespreksstof zit Hakze bepaald niet verlegen. Hij is beeldend kunstenaar, maar een beetje theater is hem niet vreemd. Zijn kunst is niet alléén schilderkunst, of alléén muziek, of alléén theater, het is alles inéén.
Ik vroeg hem, waarom hij dit jaar niet naar Oerol ging. Hakze was al vaker op het Terschellinger Oerolfestival, de afgelopen decennia. Bijvoorbeeld optredens in 1988 en 1989 en in 1992 'The Colorfield Performance'. Nu er veel sponsors voor landschapskunst hebben afgehaakt, vind ik dat er op dat vlak niet zoveel meer te beleven is tijdens het eilandfestival. Hakze wil wel, maar het eiland moet ook willen.
Wie nieuwsgierig is geworden naar zijn werk kijkt op:
www.dirkhakze.com
